Теперь уже никогда она не прочитает мне молитвы от сглаза, от мигрени, от слёз, от всего мирового зла, я осталась наедине с ним, лицом к лицу, и мне одной сражаться с ним - пока не найду соратника.
Теперь уже никогда я не подарю ей все те подарки, которые она так любила, прятала в свои уголки и хранила для лучших дней.
(Тинатин Мжаванадзе. "Лето, ( Read more... )

Нешта я не памятаю, каб баба Ганна саромелася свайго ўзросту. Яна заўсёды нават дадавала год. Напрыклад, споўнілася 74, - адразу пачынала казаць, што ёй 75-ты. І з кожным новым годам пры размове пра ўзрост з гонарам называла свой. А вось 90 ёй нешта не падабаецца. Не памятае і не верыць.
Яна адчувае сябе на 87.

У маёй бабы Ганны Новы год заўсёды падзяляўся на савецкі і "наш". І для бабы Веры гэта таксама свята. Таму віншую ўсіх з усімі :)


( Read more... )

У маёй бабулі новая фішка: яна вырывае гузікі (і распорвае адзенне). Пазаўчора адарвала тры. Я прышыла. Але не прайшло і гадзіны, як я ўжо трымала ў руках чатыры. І так як ёй было цяжкавата адарваць самастойна я ж пастаралася, яна знайшла ў стале ручку ( Read more... )

А недзе на Століншчыне сёння святок...

Бабуля гэтым летам як і мінулым часта называе мяне дочэчкой. Калі ж тлумачу ёй, што я не дачка, а ўнука, чую ў адказ, што я я, а не бабуля яшчэ вельмі маладая, каб быць унукай.
Мінулым летам яна мяне перыядычна і цётухнай называла. Відаць, старэю...   

( Read more... )